Bu parçada vurgulanmak istenen düşünce aşağıdakilerden hangisidir?

Eskiden halkın diliyle konuşmak tiyatronun heybetine, ciddiyetine sığmaz sanılıyordu. Bu düşüncedendir ki Racine, tiyatroyu saraydan halka indirememiş, yukarının ve aşağının malı edememişti. Racine ve Cornielle tragedya yazarı olarak Moliere’den daha usta kabul edildiği halde Moliere’den daha usta kabul edildiği halde Moliere ölümsüzleşmiştir. Çünkü Moliere tiyatroyu halka götürmüş, halka sevdirmiştir.

Bu parçada vurgulanmak istenen düşünce aşağıdakilerden hangisidir?

A) Tiyatro sanatının kendine özgü bir dili vardır.
B) Tiyatro yazarları, halkın beğenisini kazanarak kalıcı olabilir.
C) Racine ve Cornielle, Moliere’den daha usta sanatçıdır.
D) Tiyatro sanatında halkın beğenisini kazanmak güç bir iştir.
E) Tiyatro, toplum sorunlarını konu edinmelidir.

• Parçada vurgulanmak istenen düşünce: B) Tiyatro yazarları, halkın beğenisini kazanarak kalıcı olabilir.

Neden bu seçenek doğru?

Parçanın genelinde tiyatro yazarlarının halkla kurduğu ilişki ve bu ilişkinin yazarın başarısı üzerindeki etkisi üzerinde duruluyor. Racine ve Cornielle’in tiyatroyu halka indirgeyememesi ve dolayısıyla Moliere kadar ölümsüzleşememesi, bu düşünceyi destekliyor. Moliere’nin ise tiyatroyu halka götürmesi ve sevdirmesi sayesinde ölümsüzleştiği vurgulanıyor. Yani parça, halkın beğenisinin bir sanatçının başarısı için ne kadar önemli olduğunu açıkça ortaya koyuyor.

Diğer seçeneklerin neden yanlış olduğu:

• A) Tiyatro sanatının kendine özgü bir dili vardır: Parçada dil hakkında özel bir vurgu yok.
• C) Racine ve Cornielle, Moliere’den daha usta sanatçıdır: Parça bu iddiayı desteklemiyor, aksine Moliere’nin daha başarılı olduğunu savunuyor.
• D) Tiyatro sanatında halkın beğenisini kazanmak güç bir iştir: Parça zorluğundan ziyade önemine vurgu yapıyor.
• E) Tiyatro, toplum sorunlarını konu edinmelidir: Parça tiyatronun konusundan ziyade yazarın kitleye ulaşma şekliyle ilgileniyor.

Özetle:

Parçada asıl amaç, tiyatro sanatında halkın beğenisinin ne kadar önemli olduğunu ve bir yazarın ölümsüzleşebilmesi için halkla kurduğu ilişkinin ne denli belirleyici olduğunu göstermektir. Moliere örneği üzerinden bu düşünceyi somutlaştırmaktadır.